De laatste dag in Los Angeles en Amerika..

Nog 1 dag te gaan in Amerika. Wat is de tijd voorbij gevlogen en eerlijk is eerlijk we zijn aan de ene kant "blij" weer naar huis te gaan maar aan de andere kant was het zo leuk en daar valt erg moeilijk afscheid van te nemen :-(. Vandaag gaan we, voordat we naar ons hotel bij het vliegveld gaan, naar Beverly Hills en Rodeo Drive. Nadat we een route aangegeven door Hasker "volgens mij is dat wel een hele bekende straat.." hebben ingevoerd, belanden we aardig in de richting van de Rich and Famous. De grotere huizen staan echter toch richting Rodeo Drive. Daar aangekomen lijkt het ons leuk even rond te kijken. Dus moeten we de auto parkeren. Ons navigatiesysteem leidt ons naar een 1e klas P plaats op Rodeo Drive. Als we de garage inrijden, vermoeden we al dat dit misschien wel in de papieren gaat lopen. Marmer en plantenbakken en jonge mannen in zwarte pakken die keurig de auto voor je parkeren. En inderdaad: 2,75$ per kwartier. Even denken we dat dit er bij hoort in deze buurt maar als we na foto's gemaakt te hebben bij het Beverly Hills sign, parkeergarages zien waar je de eerste 2 uur gratis kunt parkeren, blijkt dat we toch in een echte Beverly Hills parkeergarage staan. Ach je moet alles een keer meemaken. Bij Starbucks hebben we eindelijk weer eens goede wifi, dus hier worden de whapjes, mailtjes etc gecheckt. Hasker en Inêz besluiten door te reizen naar het hotel bij het vliegveld. Wij willen toch nog wat verder neuzen op Rodeo Drive maar eerlijk is eerlijk nadat we de auto verplaatsen naar de andere (gratis, we blijven Nederlanders) parkeergarage. We shoppen nog wat en vooral Jan kijkt zijn ogen uit bij het zien van de ene na de andere Ferrari en Bentley. Het is gewoon niet te geloven wat je voorbij ziet komen. Het zonnetje breekt door en dan gaan ook wij voor het zwembad bij het hotel. Eenmaal bij het hotel, is het zonnetje weer verdwenen. Hasker en Inêz hebben plaatsen bij een leuke pooltent vastgehouden, en de kids duiken met veel plezier in het zwembad. Wij brengen samen met Hasker de huurauto terug. Weer bij het hotel blijkt dat er een feest gaande is. We zien alleen maar gekleurde medeburgers in witte outfits. Eerst vinden we het erg vermakelijk maar al snel wordt ons duidelijk gemaakt dat we niet meer welkom zijn bij het zwembad. Enigszins verdeeld geven we gehoor aan de signalen. Het hele hotel is inmiddels "bezet" door deze feestende zwart/witte menigte en de mogelijkheden om in het hotel even snel nog iets te eten zijn een stuk beperkter. Dus toch maar weer op naar de fastfood op 500 meter lopen. Maar ach, hoe passender kan de vakantie eindigen. Amerika is toch echt het land van de fastfood en we hebben er dankbaar gebruik van gemaakt. Op de hotelkamer van Hasker en Inêz sluiten we de dag af voordat we voor een kort nachtje het bed in duiken.